Migocząca w słońcu wielobarwna fasada San Miniato al Monte ściąga na wzgórze zastępy zwiedzających. San Miniato jest po baptysterium najstarszym budynkiem kościelnym we Florencji i najpiękniejszą świątynią romańską w Toskanii. Patron kościoła, Św. Miniasz, należał do społeczności chrześcijańskiej, która osiadła we Florencji w III wieku. Legenda głosi, że po męczeńskiej śmierci widziano, jak jego ciało unosi odciętą głowę na wzgórze za rzeką - do tego miejsca, gdzie później wybudowano świątynię pod jego wezwaniem.
Budowa obecnego gmachu została rozpoczęta w 1013 roku. Cudowna marmurowa fasada, w swych geometrycznych wzorach zawierająca aluzję do baptysterium, została dodana pod koniec XI wieku.

San Miniato - nawa i ołtarz główny

Tylko mozaika Chrystus pomiędzy Maryją Panną i Św. Miniaszem pochodzi z XIII stulecia. Wnętrze z chórem wzniesionym na platformie ponad wielką kryptą, nie przypomina żadnego innego w mieście, a jego ogólna forma niewiele się zmieniła od połowy XI wieku.
Do kościoła dobudowano Cappella del Cardinale del Portogallo (przy lewej nawie bocznej), jako pomnik kardynała Jakuba z Lusitanii,

Kaplica Kardynała Portugalii

który zmarł we Florencji w 1459 roku. Jego kaplica jest symbolem harmonijnej współpracy artystycznej - podstawowy projekt wykonał Antonio Manetti (uczeń Brunelleschiego), sam nagrobek wyrzeźbił Antonio Rossellino, a dekoracje ceramiczne są dziełem Luki della Robbia.
W dalszej części kościoła należy zwrócić uwagę na płyty pawimentu w wyrafinowane wzory, datowane na 1207 rok, oraz tabernakulum pomiędzy schodami chóru, zaprojektowane w 1448 roku przez Michelozza. Większość fresków na ścianach naw bocznych powstała w XV wieku. Najrozleglejsze malowidła to Sceny z życia Św. Benedykta w zakrystii, wykonane w latach osiemdziesiątych XIV wieku przez Spinella Aretina.